Nie da się ukryć, że z glutenem zdecydowanie bardziej mi po drodze, niż bez niego.
Towarzyszy mi przeważnie na śniadaniu, ale i przy obiedzie, kiedy zamarzy mi się porcja pysznego spaghetti. Nie wyobrażam sobie życia bez niego i pewnie odstawiłabym tylko wtedy, gdyby mi ktoś zabronił go spożywać, czyt. lekarz