Mój tata zapamiętał to ciasto ze swojego dzieciństwa. Robiła je babcia, zawsze na Wielkanoc i jego okolice. Od wielu, wielu lat, nikt go nie robił i nie jadł. Takie trochę zapomniane ciasto. Ale o żywej pamięci. Mój tata któryś już rok z rzędu marudził o nie i marudził. Postanowiłam więc