Zastanie. Bogactwo planów popycha do przodu. Kolorowe marzenia podrywają do lotu. W jednej chwili rozpościeram skrzydła i wiem, że chcę już być tam. W świecie żywych, poza zimnymi prętami złotej klatki. Zryw. Ból zadany przez ciasne okowy oplatające kostki. W pantoflach z betonu nie ruszę