Franca, mendoza, gnida mała. Wcale nie taka mała.
Pojawia się i znika. Próbuje zwieść mnie na manowce.
Chwyta znienacka. Szepcze do ucha, zagląda głęboko w oczy, śmieje się w twarz.
Zaciskam powieki, uszy zakrywam rączkami, tłumię jej śmiech głośnym szlochem, a może jękiem.
Uciekam od tego. Twarzą w twarz nie